13 aug.- Makkelijk scoren natuurlijk dit keer, met zo’n schattig fluffy beestje als onderwerp. Een diertje waar bijna iedereen al snel een ‘ahhhhhh wat lief’-gevoel bij heeft. Maar je ontdekt in deze column vast dingen die je nog niet wist over… het konijn!
Als ik in deze tijd van het jaar tijdens een avonddienst over de heide rijd, is het opletten geblazen. Overal schieten de konijnen dan vlak voor me het pad over. Op dit moment wemelt het van de jongen, die lampreien worden genoemd.
Als je heel goed kijkt zie je aan de vegetatie langs de paden waar ze wegschieten. Je kunt de ‘wissels’, dat is een pad gevormd door dieren, in het gras zien. En ook in de struiklaag waar ze vaak in wegvluchten zie je bijna een soort opening of hol.
Een paar grappige eigenschappen. Als konijnen niet zouden knagen, zouden hun tanden na een jaar vijftien centimeter lang zijn! Ook eet een konijn van tijd tot tijd zijn eigen keutels. Dat doet hij om extra voedingstoffen binnen te krijgen. Konijnen leven het liefst in een kolonie, die zo rond de twintig dieren telt, en wonen in een burcht. Daarvan hebben wij er heel wat in het Goois Natuurreservaat!
Over dat laatste geef ik graag een tip. Lees het boek ‘Watership Down’ van Richard Adams eens. Of de vertaling ‘Waterschapsheuvel’. Een supermooi en leuk geschreven boek waar ik als kind gek op was. Een prachtig verhaal over een kolonie konijnen die op zoek gaan naar een nieuwe woonplaats. En een verhaal over moed, leiderschap, democratie en vriendschap.
Daan Eijben, boswachter. Bron en foto’s : Laarder Courant de Bel/Goois Natuurreservaat
