16 okt.- Een van de beste uitvindingen ooit, is de terras heater.
Het simpele idee van buitenverwarming, waardoor je ook in de winter op een (beschut) terras kan genieten van een hapje en een drankje.
Hulde.
Maar het mooie apparaatje ligt op het moment een beetje onder een vergrootglas.
De energielasten stijgen de pan uit en de vraag is wie deze kosten zou moeten betalen.
Slimme ondernemers vragen een klein bedrag per tafel om de kosten zo makkelijk te kunnen dekken.
Sympathiek en onopvallend.
Twee euro erbij (bij voorbeeld) voor een tafeltje, waar je met een gezelschap toch al honderd euro plus aan het besteden bent, moet kunnen.
Dezelfde vraag doet zich voor bij het feestelijke Winter Village. Een mooi terugkerend feest voor de liefhebbers van een bruisend Laren. En laat dat nou de grote meerderheid zijn.
Maar ook een aanslag op de portemonnee van een al door corona aangetast ondernemer.
Want het blijft ondernemen, hoe dan ook. Met de nodige risico’s.
Een collega van mij vroeg zich openlijk af of zoiets nog wel kon, in tijden van crisis.
Nou is zijn glas altijd half leeg en vond hij jaren terug al dat een lange rij windmolens in een natuurgebied geen horizonvervuiling was. Dus in dat opzicht neem ik hem totaal niet serieus.
Een ijsbaan, winter-horeca, verlichte straten en kerstbomen; het hoort bij de feestmaanden.
De vraag of de ondernemer er financieel uitkomt, is niet mijn vraag en het antwoord ligt al helemaal niet bij mij.
Waarschijnlijk gaan de horecaprijzen een beetje omhoog en dat lijkt mij meer dan billijk.
Laren krijgt er een paar weken gezelligheid voor terug. Net als bij de kermis in de zomer.
Dat lijkt me vooral belangrijk.
Bijna net zo belangrijk als lekker warm zitten en een wijntje drinken.
Ook in januari.
Wim Jordaan
