13 apr.-Ik ben nog van de tijd dat de schrijver Bordewijk verplichte kost was op de middelbare school. En als er iets karakteristiek was in het werk van deze Nederlandse auteur waren het wel de namen van zijn personages.
Gisteravond tijdens de commissievergadering R & I moest ik even denken aan Bordewijk. Drie insprekers hadden zich gemeld bij het onderwerp La Gare en dan specifiek over het voorstel om vier appartementen samen te voegen tot twee grotere appartementen.
Al weer tijden geleden had de raad besloten dat er juist ook kleinere appartementen moesten komen. Hoewel het woord ‘klein’ niet echt op z’n plaats is, heet dat een raadsbesluit.
Maar de insprekers hadden andere plannen. Ik zag ze komen en hoorde hun betoog en in gedachten kwamen namen voorbij: Drederhaven, Van der Karbargenbok en Rentenstein. De ontwikkelaar, de koper en de investeerder.
Mooie betogen. Dat zeker. Maar de leden van de commissie leken niet onder de indruk en vroegen het college gewoon te handhaven.
Het college neemt hierover binnenkort een beslissing.
Een ander heikel onderwerp tijdens de technische vergadering was de waterberging bij De Brink. Het proces en de inmiddels bekende natuurvijver. Ook hier een inspreker.
Gewoon Jeroen. Want de meeste betrokkenen kennen Jeroen ten Kroode wel. Als tegenstander van het plan kwam hij met een helder betoog. Een bekend betoog. En nog netjes binnen de tijd ook.
Daarna de rondjes van de diverse fracties. Het plan wordt op 26 april besloten tijdens de gemeenteraadsvergadering.
Morgen weer een dag en alles kan weer anders zijn, maar vooralsnog ziet het er naar uit dat het plan van de natuurvijver veel steun krijgt. Er was al veel maatschappelijk draagvlak voor deze derde poging om iets te doen aan de waterberging bij de Brink, maar ook de politiek lijkt het plan warm te omarmen.
Het proces van veel inwoners betrokkenheid, waarvoor het college heeft gekozen, zal hoogstwaarschijnlijk op 26 april beloond worden met een dikke voldoende en een meer dan ruime raadsmeerderheid.
Wim Jordaan
