6 aug.- Het belooft een warme zomerdag te worden in Laren. Vakantietijd en stil op straat. Basisschool De Ploeg lijkt gesloten, maar vanaf half negen komen ze stuk voor stuk binnendruppelen. Soms alleen op de fiets of samen met een broertje of zusje. Meestal begeleid door een moeder, sommige kinderen worden met een auto gebracht, alleen het Oekraïense nummerbord valt hier op. Er zijn al enkele leerkrachten en tolken gearriveerd. Bij de ingang steeds hetzelfde ritueel: ‘Goedemorgen’ zegt een leerkracht, ‘goedemorgen’ zegt het kind verlegen terug, soms na een extra aanmoediging door de moeder. Dan mogen ze naar binnen. Naar één van de drie groepen, onder-, midden- of bovenbouw, waarin de 31 kinderen tussen 4 en 12 jaar zijn ingedeeld. In vier weken zullen ze een enorme vooruitgang boeken. Zover, dat de oudste kinderen hier in september al naar een middelbare school kunnen.
De lessen van de Zomerschool zijn vooral gericht op het leren van de Nederlandse taal en gewoontes. Het verschil met de Oekraïense taal is enorm, hun alfabet heeft 33 letters en het is een cyrillisch schrift. Waar moet je beginnen? De kinderen zijn opgewekt en leergierig. In de onderbouw houdt juf Vera met tolk Olesya kaartjes omhoog met een woord en afbeelding. Er klinkt zacht klassieke muziek in de klas. Als een kind het woord goed uitspreekt mag hij of zij het kaartje houden. Bij één plaatje wordt er gegiecheld en gefluisterd ‘trusiki’, dat betekent onderbroek. Als de Nederlandse juf het woord trusiki herhaalt slaat een meisje met vlechtjes haar handje voor haar mond. Er ontstaat een competitieve sfeer, maar eerlijk delen lijkt toch het motto. Dat blijkt later als een jongetje tijdens de eetpauze zijn Snickers reep moet inleveren, omdat snoepen op de zomerschool verboden is, en hij het op een huilen zet. De gezondere boterhammetjes en appels worden hem van alle kanten aangereikt. Hij verkiest om dan maar niets te eten en soebat daar in het Oekraïens over met de tolk. Na het buitenspeelkwartier zijn er weer nieuwe uitdagingen.
In de middenbouw wordt getekend, geoefend met taal en gerekend. Juf Ekaterina werkt hier samen met Mariëtte (Nieuwboer), die een belangrijke drijvende kracht is achter het Summerschool-project. Ze was betrokken bij het benefietconcert om geld in te zamelen, organiseert de uitstapjes, maakt de roosters en zit deze ochtend samen met een jongetje teloefeningen te doen. Het wordt wat onrustig in het lokaal en enkele kinderen hebben duidelijk last van slaaptekort. Juf Ekatarina besluit dat ze even opgepept moeten worden en neemt ze mee naar het gymlokaal. Er wordt een parcours met pilons uitgezet en ze rennen heen en weer. Pakken muziekinstrumenten en gaan even helemaal los. Daarna zijn ze weer gemotiveerd. Een jongetje komt naar de verslaggeefster toe met een afgebroken potlood en zegt ‘puntenslijper’ . Als het slijpen niet direct lukt zegt hij ‘ietsje verder.’ Ik ben plaatsvervangend trots op hem en op de leerkrachten.
Bij de bovenbouw is net een kringgesprek afgerond over het koningshuis. Juf Barbara wordt bijgestaan door tolk Luba en later door Olesya. Een jongen heeft de vraag gesteld waarom alles in Nederland zo duur is. Barbara begint uit te leggen dat in het Gooi de rijkste mensen van Nederland wonen. Dus dat deze jongen veel Porsches en Ferrari’s ziet is niet zoals doorsnee Nederland in elkaar zit. Tolk Olesya suggereert een antwoord op zijn vraag: ‘door de belasting’, waarop Barbara zich spoedt om te vertellen dat mensen die veel geld verdienen wel vijftig procent belasting betalen en degenen die iets minder verdienen rond de drieëndertig procent. En dat met die belasting allerlei voorzieningen zijn in ons land die het leven aangenaam maken, zoals goede wegen, gezondheidszorg, scholen en dat daarmee bijvoorbeeld ook vluchtelingenopvang wordt betaald. De jongen droomt liever over mooie auto’s en iemand informeert of je op zijn leeftijd al een bijbaantje mag hebben. Barbara: ‘Op je twaalfde nog niet. Als je dertien of veertien bent mag je oppassen, auto’s wassen, in de tuin helpen of een hond uitlaten.’ Er volgt verder uitleg over de sterk gestegen energieprijzen van het afgelopen half jaar, zonder lang stil te staan bij de (Russische) oorzaak. Daarna gaat het verder over eetgewoontes en de kinderen verheugen zich op het uitstapje volgende week naar de poffertjeskraam. Het boekje ‘Aap en Mol in Laren’ van Gitte Spee wordt erbij gepakt en de tekening daarin van de poffertjeskraam op de Brink krijgt veel bijval. Uitgelegd wordt wat ‘stamppot’ is en dat die vaak wordt verrijkt met een ‘wereldberoemde Hema-worst.’ Dan is het weer pauze- de tijd vliegt voorbij. In een groepsapp worden de moeders op de hoogte gehouden van de activiteiten op school, zodat ze weten wat hun kind bezighoudt. En daar steken ze zelf ook wat van op.
De Zomerschool werd mede mogelijk gemaakt door een benefietconcert in Singer, Laren Burgerinitiatief Oekraïene, Rotaryclub Laren-Blaricum en hulp van vrijwilligers en middenstand.
(Tekst en foto’s: Tineke Vermeer, lid Rotaryclub Laren-Blaricum en freelance journaliste)
Fotobijschriften:
0447
Een jongetje in de middenbouw wordt door Mariëtte geholpen bij de tel-oefeningen
0470
Even uitleven in de gymzaal
