2 juli.- Als we niet oppassen worden er binnenkort 41 bomen gekapt op de Brink. De raad besloot er vorige week woensdag over. De voorzitter van Larens Behoud werd over die ‘Herinrichtingsschets’ zo kwaad – ‘Van Brink tot badkuip’, mailde hij spottend vanaf zijn vakantieadres in Frankrijk- dat hij meteen de bijl erbij neergooide.
Het Larens college wil namelijk in deze groene long van Laren een Wadi (Water Afvoer Drainage Infiltratie), een verdiepte berging voor bovengrondse wateropvang realiseren, met een omvang van ruim twee keer de plaatselijke vijver, de Coeswaerde. Hopelijk komt men op deze historische dwaling terug. Een meerderheid van de raad heeft de betekenis van Laren (Laren = laar, betekent ‘open plek in het bos’) kennelijk iets té letterlijk genomen.
De Brink werd al eens eerder gesloopt, maar toen had het een noodzakelijke reden: de iepenziekte. Ondanks de heilloze, hoge besproeiing met carbolineum van het lover in de kronen, haalden schimmels via de iepenspintkever vernietigend uit naar het hart van ons dorp. Voor 80 bomen, die werden geplant in de jaren zestig van de negentiende eeuw, luidde de doodsklok van de net nieuwe basiliek. Ook 153 andere exemplaren langs Brink, Torenlaan, Veldweg en Kerklaan moesten eraan geloven.
‘Veilig mag worden aangenomen dat er van het geboomte van den wondermooien en eens zoo statigen Brink absoluut niets overblijft’, schreef de Gooi- en Eemlander oktober 1926.
‘De enige Laarder die mogelijk ‘plezier’ aan deze desastreuze bomenkap had beleefd, was de klompenmaker. Volgens een andere krant, maakte hij er maar liefst 7000 paar klompen van.
Februari 1930 kwam B&W met een ’in den geest van vroeger’ herplantingsplan ‘met inlandse eiken in ritmisch verband’. Kosten 37.000 gulden, inclusief verplaatsing Koesweerd. ’Zoo zal o.a. de trambaan welke thans om den Brink ligt, worden verlegd naar de Torenlaan welke wordt verlengd.’
De Brink kwam deze week gelukkig ook op een positiévere manier in het nieuws. Singer Laren, de bofkont, heeft na de unieke miljoenen-schenking van mevrouw Els Blokker-Verwer (een grote en unieke collectie Nederlandse modernisten én een nieuwe Nardinc museumvleugel) een cadeautje gekregen van het Duitse kunstverzamelaarsechtpaar Bühler-Brockhaus. ’Gehendes Mädchen’, een olieverf uit 1897 van de wereldberoemde Duitse kunstschilder Max Liebermann.
Het is een van de voorstudies (met een vermoedelijke waarde van ca. 150.000 euro) die hij in de zomer van dat jaar maakte voor zijn wonderschone en beroemde ‘Schulgang in Laren’, waar ‘keindjes’ in hun pinafore jurkjes naar school gaan op de Brink. ‘Eindelijk is Liebermann (1847-1935) terug in Laren’, klonk een dankbare museumdirecteur Jan Rudolph de Lorm. Aangetrokken door het werk van Rembrandt en Frans Hals komt Liebermann vanaf 1872 veelvuldig in Nederland.
Na iedere reis keert hij terug met een groot aantal schilderijen, studies, schetsen die hij tot grootformaat uitwerkt in zijn atelier in Berlijn. In Scheveningen, en Den Haag raakt de jonge Liebermann bevriend met de schilder Jozef Israëls. De Haagse School schilder – met Albert Neuhuys en later Anton Mauve ‘de ontdekkers van Laren’- tipt Liebermann voor zijn huwelijksreis richting ons dorp. Hij wordt op slag verliefd op Laren, hoewel het jonge stel na hun huwelijksnacht in het logement van Hamdorff maar liefst 52 luizen in hun sponde telt.
In ons dorp schetste en schilderde Liebermann vele malen de Brink en experimenteert hij in zijn atelier aan de Kaiserin Augusta Strasse, hoe hij met impressionistische pasteuze penseelstreken zijn figuren kan verweven met de zonnige lichtvlekken van de Brink. ‘Gehendes mädchen’ is daar een goed voorbeeld van. Het zonlicht dwarrelt over het gezicht, overgooier, hoed en de zandgrond van de Brink. Mens en natuur in een zachte evenwichtige relatie. De lichtvlekken op de Brink zetten Liebermans werk -in aanloop naar de twintigste eeuw- aan tot zijn definitieve signatuur. Bol an mensen,
en…. COLLEGE, KAP ERMEE! LAAT LIEBERMANNS ZONNEVLEKKEN OP DE BRINK!
