19 okt.- Afgelopen vrijdag werd in de Historische Kring van Laren het nieuwe boek onthuld van oud -gemeenteraadslid en ansichtkaartenverzamelaar de hoogbejaarde, maar nog springlevende auteur Wiet de Boer (90) en vormgever Hans Schaapherder, bestuurder van Historische Kring Laren en Erfgooiersclub ‘Stad en Lande’. Jammergenoeg kon ik er niet bij aanwezig zijn vanwege bezoek aan het ziekenhuis voor diëtist en cardio-fysio. Het eerste exemplaar, zo las ik, werd feestelijk overhandigd aan burgemeester Nanning Mol, die op facebook uitbundig reageerde met ‘Jullie hebben samen een prachtig boek gemaakt. Een schitterende en uitbundige weergave van de geschiedenis van ons heerlijke dorp en haar kleurrijke inwoners. Dit boek is een absolute must voor alle inwoners en hoort in iedere schoen en onder elke kerstboom!‘
Een mooiere reklame lijkt me niet denkbaarder. Maar toch met zo’n steun in de rug van onze eerste burger ben je er nog lang niet. Het boek is door beide heren zelf uitgegeven. Financieel nogal een risico, want als je zo’n boek verkoopt via de boekhandel, ben je al gauw een hoog percentage – zelf betaal ik op mijn Bol-an boeken ruim 35%- van de verkoopprijs kwijt. Daar is veel, maar ook weer niets op tegen, want ook de boekhandels hebben het zwaar (zeker met een mogelijke BTW verhoging op komst!) Boeken maken en uitgeven blijft lokaal en financieel gezien een hachelijke zaak.
Het is dus proberen om zoveel mogelijk ruchtbaarheid te geven aan het uitbrengen van een nieuw te verschijnen publicatie. En dan ben je al gauw aangewezen op de lokale nieuwsvoorziening zoals BEL Nieuws, Bol-an, Dorpsradio, Larens Journaal en diverse particulieren die de release op hun sociale media zetten.
Belangrijk is natuurlijk ook de Gooi- en Eemlander.
Daarom was het geweldig dat vanochtend de regionale krant een volle pagina wijdde – aldus het artikel- aan Wiets laatste boek.’ Alleen was het heel vervelend dat er twee keer dezelfde foto bij was afgedrukt. De ene foto was een ansichtkaart van het Zevenend en de andere foto eronder had als ondertitel ‘ Vroeger ging er een brug over de Coeswaerde’. Ook daarboven stond dus een zelfde afbeelding van de winkels van het Zevenend. Slordig, maar iedereen maakt weleens een fout. Altijd sneu als het jou overkomt.
Wat jammer is, dat de oorspronkelijke foto, die bedoeld was er boven af te drukken de uitdrukkelijke wens is van de auteur. Al jaren. Niets liever dan dat bruggetje zoals dat rond 1900 de lokale vijver sierde , weer in Laren terugkomt. In de volksmond wordt ‘het obstakel’ ook wel ‘het bruggetje van Wiet’ genoemd. Ergo het was er ook bijna teruggekomen als ik destijds niet de spelbreker was geweest en tijdig had ingegrepen.
Toen ik als wethouder namelijk tijdelijk in het ziekenhuis lag, was er tijdens mijn afwezigheid geregeld dat dat bruggetje er zou kunnen komen als Larens Behoud het er mee eens was, dat er een rotonde – de uitdrukkelijke wens van een collega-wethouder- kwam voor ’t Bonte Paard. Alleen ik was tegen en had voor mijn ziekenhuisopname voorafgaande aan de besluitvorming in het college dat aangetekend kenbaar gemaakt. Dus vroeg ik bij terugkomst uit het hospitaal de voorzitter van Larens Behoud alsnog een leden vergadering bijeen te roepen om hun standpunt over een eventuele rotonde in te nemen. De ledenvergadering stemde tegen en de rotonde en dus het bruggetje kwamen er niet. Wat schetste mijn verbazing dat het bruggetje van Wiet alsnog tevoorschijn kwam. Het dreef keurig in maart 2011 in de Coeswaerde. Geweldig in elkaar geknutseld door vrijwilligers van de Larense Brandweer. Een geweldige 1 april grap, vermoedelijk gefabriceerd door mijn ‘kouwe neef’ Gerard Bitter, een vakman, een eerst klas timmerman.
Binnenkort wordt de Coeswaerde in het kader van ‘Laren regenklaar’ veranderd in een natuurlijke vijver. Eigenlijk een beetje net zoals in 1900. Als Wiet een beetje geluk heeft, kan alsnog het bruggetje in onze lokale vijver. En komt het ‘wandelvehikel’ (zonder Biezem) alsnog in de Gooi- en Eemlander.
Bol an mensen, geniet van ‘De parels van Laren’
Leo Janssen