15 dec.-Zo vlak voor de Kerst werden we de afgelopen week behoorlijk opgeschrikt door Marc Rutte, die ons in zijn eerste speech als NAVO-baas verraste met de mededeling dat het de hoogste tijd is dat we ons moeten instellen op oorlog, want het gevaar komt regelrecht op ons af.
Cash geld in huis, drinkwater voor een aantal dagen, wat blikken voedsel, en een radiootje zijn geen overbodige luxe voor degenen die het noodsignaal van de oud-premier serieus nemen. Kranten, radio en televisie; ‘ a wartime mindset’, het ging nergens anders meer over.
Het zal zo’n vaart niet lopen, dacht ik nog, maar mijn vrouw Annemarie voelde zich door al dit nieuws behoorlijk angstig gemaakt. En ze blijkt niet de enige. De noodpakkettenbusiness zorgt voor een ware stormloop, las ik in Het Parool. Echt gestoord. In 24 uur gingen er driehonderd met de hand oplaadbare radio’s als warme broodjes over de toonbank. Uitverkocht staat er bij het showmodel, aldus de eigenaar van een Utrechtse Prepshop. Kopen de mensen hun gemoedsrust niet af?
Want wie niet in paniek raakt en er even rustig over nadenkt, schrijft de krant, beseft toch dat er altijd wel genoeg eten en drinken in huis is dat een tijdje goed blijft. En handgeld voor de eerste paar dagen ligt doorgaans ook wel ergens. Hooguit ontbreken nog een radio op batterijen en dito zaklamp, maar ach, die zijn online nu nog makkelijk te scoren.
Stel je toch eens voor, bedacht ik me, dat plotseling gelijktijdig stroom, internet en drinkwater wegvallen.
Gisteren was in Buitenhof de commandant der strijdkrachten Onno Eigelsheim te gast. Hij stelde dat de onverwachte boodschap van een directe oorlog weliswaar niet zo’n vaart zal lopen, maar achtte daarentegen een doemscenario van een hybride oorlogsvoering door Russen waarin onze infrastructuur van openbaar vervoer, banken en internet wordt bedreigd door cyberaanvallen, wel als reël. Ergo, de Russen zijn de laatste jaren al continu bezig Europa te saboteren. Vrolijker kon de hoge militair het niet maken.
Na afloop van het televisieprogramma dwaalden tijdens het wandelen mijn gedachten af. Wordt het dus een overlevingspakket onder de boom in plaats van het ’traditionele kerstpakket’? Zo’n pakket dat ik vroeger kreeg, toen ik nog in vaste dienst van de omroep was. Er was altijd rumoer en gedoe over. Het bestond vaak uit nutteloze dingen die we als pas getrouwd stel absoluut niet konden of hoefden te gebruiken.
Annemarie was altijd teleurgesteld, want bij haar ouders thuis, kwam vader, die timmerman was, altijd aanzetten met een traditionele grote doos met allerlei lekkere dingen die het gezin goed kon gebruiken. Een kerststol met heerlijk spijs, kerstkransjes, vijgen, een fles advokaat, dadels, een grote rookworst en walnoten, die vervolgens tussen de kamerdeur werden gekraakt.
Ik moest in mezelf lachen om de tijd dat de wereld – ik ben een kind van na de oorlog- amper nog in brand stond en onschuldig leek.
Vanochtend las ik in de Volkskrant ‘De oorlogsretoriek van nu, dat we ons financieel en mentaal moeten voorbereiden op een oorlog, moeten we niet juist kiezen voor een diplomatieke weg naar vrede? ‘
Bol an mensen, Het is hoog tijd afstand te nemen van vijandbeelden, van alarmisme, van wapenwedloop en oorlogsretoriek, aldus de krant. Een hoopvolle kerstgedachte?
Leo Janssen
