11 okt.- Gezien bij de website Oog op Laren
Ter inspiratie een protestgedicht uit 1936, toen men de vijver wilde dempen met huisvuil …
Behoud den Mauve-vijver
Er is hier een plas
Waar eens water in was
(Was ‘t thans maar een plas
Waar water in was).
Maar het water dat er was
Verdween alras
En wat bleef er nu over van die arme plas?
De kikkers konden haast niet meer kwaken
Begonnen jammerklachten te slaken
De kinderen mochten geen pootje meer baden
Slechts hondjes mochten er door waden.
De vijver, eens naar Mauve genoemd,
Is nu ten dode gedoemd!
Ach plasje
Eens was je
Zo rein en zo mooi,
Een heldere vijver in ‘t water-arme Gooi
Weerspieg’lend het blauw
en het wit en het grauw
De drijvende wolken
Een stukje hemel
Vol bont gewemel
Omlijst door dennen
0, kleinste der vennen
Het spiegeltje bij de Hut van Mie
Een brokje natuur vol poëzie!!!
Ik word weemoedig als ik ga bedenken
Dat de gemeente ons hier een plantsoentje wil schenken!
Heb je ooit zoiets banaals gehoord!!!
Een plantsoentje in een schildersoord!!!
In plaats van water, wolken en zand
Met een bankje aan de wallekant.
Waar de kinderen bootjes lieten varen
En je ‘s-avonds naar de maan kon staren!
Op Larinezen, verhoedt dit kwaad
Komt allen op, eer ‘t is te laat!
Laat de plas uitdiepen door jongen en ouden
Laat Laren zijn MAUVEVIJVER behouden.
Wie de dichter was, is onbekend. Zijn/haar initialen waren E.S.
Bron: Historische Kring Laren.
Bron: Oog op Laren
