9 apr.- Tussen al het beklemmende Coronanieuws door, werd ik getriggerd door een opvallend krantenbericht. ‘Maak kennis met Sint Corona, de patroonheilige tegen epidemieën’. Vooruit, wie wil er niet van dat vreselijk virus af. Alle beetjes helpen tenslotte, nietwaar? Helaas, om haar te kunnen ‘ontmoeten’, was ik te laat. Voor dat COVID-19 losbarstte, had ik al voorbij de Duitse grens moeten zijn richting Akense Dom. In deze kathedraal wordt namelijk de schrijn met haar overblijfselen van onder het stof gehaald en gerestaureerd. Na de crisis zal het relikwieënkastje in goud, brons en ivoor weer voor iedere goedgelovige zichtbaar zijn.
Nou ben ik altijd al als Roomse jongen geïnteresseerd geweest in het reilen en zeilen van hen die op voorspraak onze gebeden doorsluizen naar Onze Lieve Heer. Mijn goedgelovige moeder bad altijd tot de Heilige Antonius ‘haar beste vrind’ als ze iets kwijt was of verloren had. En prompt na verschillende aanroepen vond ze de huissleutel terug die ze in de haast ’s ochtends -niet nadenkend- in haar schort had gestopt en had opgehangen aan de haak van de binnen-huiskamerdeur die altijd openstond, maar die ochtend toevallig niet. Antonius had het weer eens geflikt. De wonderlijke mythe rond deze Heilige uit Padua was voor mijn moeder dan ook altijd garantie op succes. Op mijn bureau staat een fluorescerend beeldje van de Heilige Clara van Assisi dat ik – als omroepman- een keer kocht in Italië. Deze non die in1212 het geloof vond, werd in 1958 door paus Pius XII uitgeroepen tot beschermheilige van televisiemensen omdat ze- ziek op bed- in een koortsdroom de Nachtmis waar ze niet bij kon zijn, op de muur voor zich zag.
In mijn boekenkast heb ik een dikke pil over zo’n slordige 9000 uitverkorenen. ‘Het naslagwerk ‘De Heiligen’ is geschreven door Stijn van der Linden, wetenschappelijk medewerker aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Hij deed ruim 13 jaar over zijn levenswerk. Sint Corona leefde (ca 160-ca 177?) in Egypte of Syrië. Haar naam/feestdag is 14 mei. Ze stierf de marteldood doordat zij – hou u even vast – tussen twee neergebogen palmbomen werd vastgebonden. Toen het touw dat de bomen bijeenhield werd doorgesneden, werd ze – hou u opnieuw even vast – door de terugverende bomen uiteengescheurd. Ze wordt samen genoemd met een Romeinse soldaat, de later heiligverklaarde St. Victor die omwille van zijn geloof werd gemarteld en terecht gesteld. Corona, jong als ze was, zestien vermeldt de hagiografie (biografie van Heiligen), troostte hem en moedigde hem aan dapper vol te houden. Het werd haar dood. De Heilige wordt aangeroepen bij rugklachten, financiële aangelegenheden en voor geluk bij loterijen. (‘Corona’, Latijn voor ‘kroon’, vrij geïnterpreteerd als ‘geldstuk, geld’). Verder is het nooit weg haar voorspraak te vragen bij noodweer, watersnood en epidemieën. Corona is de patrones van grafdelvers, schatgravers en…slagers! (Caro lijkt op het Latijnse ‘carne’, ‘vlees’. Van zo’n uitleg lust ik er nog wel eentje.) Haar dood is vermoedelijk verzonnen. Jammer dat dat niet geldt voor het Coronavirus dat overigens niet naar haar is vernoemd, maar naar de stekeltjes van het virus die op een kroon lijken. Bol an, lieve mensen, zorg goed voor elkaar en hou elkaar vast: al is het op twee meter afstand!
Leo Janssen
