2 febr.- Ik las het toch echt goed de afgelopen week. ‘Het Hertenkamp in Laren moet worden opgedoekt.’ Verbijstering alom. En ik vermoed niet alleen bij de mensen die net het uitzicht daarop in het wat moloch uitgevallen appartementencomplex ‘La Gare’ aan de Hilversumseweg hebben gekocht.
Piet Adema, de als laatste tot dit kabinet toegetreden minister van landbouw, vindt namelijk dat dam- en edelherten in de 250 Nederlandse hertenkampen niet achter een hek thuishoren, maar voor hun welzijn en ónze veiligheid in velden en bossen.
‘Dit zegt de man die geen enkele moeite heeft met tienduizenden kippen in een schuur waar kuikens levend versnipperd worden. Varkens in een klem is ook geen enkel probleem’, aldus Youp van ’t Hek
Ik dacht dat eeuwfeest van ons eigen schitterende Hertenkamp kunnen we als het zover is, in 2033, wel vergeten. Vanaf 1 januari volgend jaar mag er met de herten niet meer worden gefokt en geldt een nieuwe huis- en hobbydierenlijst. Bambi’s horen daar niet bij. Wat er nu rondloopt mag nog blijven totdat het doodgaat, nieuwe grazers: forget it!
Op die manier faden ze zichzelf uit. Misschien dat er over tien jaar nog slechts een kwartet edelherten zich ophoudt in het bejaardentehuis achter ‘La Gare’ als de gemeentegrond al niet door de dames en heren politici voor woningbouw of een parkeergarage vergeven is! Wat God verhoede.
Het huidige Hertenkamp waar meer dan een eeuw geleden de boerderij stond van de schout, de burgemeester van Laren, Jan van den Brink, werd in 1924 als terrein door de gemeente Laren aangekocht, omdat zo schrijft de Laarder Courant in 1932 ‘ men den door particulieren aldaar voorgenomen bouw van een aantal huizen wilde voorkomen’ I
In 1909 en 1912 had de vereniging ‘Larens Bloei’ om meer toeristen te trekken het terrein omgetoverd tot een ‘Oud Gooische Markt’. Met trap-, punt- en andere pittoreske geveltjes, vol kunstnijverheid, culinaire geneugten en in de muziektent de humorist Maupie Staal en de legendarische standwerker uit Amsterdam prof. Kokadorus,’
Vele kunstenaars deden mee en de bevolking liep nog in klederdracht. Heel Nederland kwam erop af.’
In 1925 stond B en W drie plannen voor ogen ‘om het terrein voor het station van de Gooische Tram, de zg. Gooische Markt, te verfraaien.’ 1. Een park met een vijver, bomen, heesters en struiken. 2. Een tuin met afwisselende lage beplanting of 3. Het aanleggen van een Brink. Geen van de plannen ging uit kostenbesparing door en op advies van de Heidemaatschappij werd besloten ‘ den grond zóo te bewerken dat hij voor beplanting geschikt gemaakt zou worden door de bodem te vergraven en daarin huisvuilnis te storten’. Zes jaar later werd, kijkend naar het succes bij andere gemeenten, overwogen de ‘aantrekkelijkheid voor vreemdelingen te verhogen’ door het aanleggen van een dierenpark of hertenkamp.
In januari 1933 werd in het kader van ‘werkverschaffing’ voor werkelozen begonnen met de aanleg. Kosten 4900 gulden. Op 29 april 1933 maakten de tien eerste herten die eerder in de ‘Friessche bossen van Kollummerland’vertoefden hun ‘joyeuse entré’. Deze herten waren een schenking van baronesse Van Welderen Rengers. En vulde de krant aan: ‘Behalve deze herkauwende viervoeters zullen ook vogels van diverse pluimage, kraanvogels, fazanten enz. de Larenschen hertenkamp stofferen.’
Bol an mensen, ik besluit met een strofe uit 1933!
LAREN’S HERTENKAMP
Dat de damp van vuile vullis
Eindelijk ons dorp ontvlucht,
Dat we in ’t Larensche natuurschoon
Ook weer hebben schoone lucht;
Dat een frissche vrije intree
Ieder noodt tot “Kom er in”.
Onze vuilnis is begraven
En de herten zijn er in.
Dus mensen, mogen ze alsjeblief blijven? Er zijn belangrijker zaken. De wereld staat in brand.
Leo Janssen
Illustratie: kleurpotloodtekening Annemarie Bitter
(Telegraaf 31 januari: Friese boer radeloos na bloedbad onder zijn schapen: ’Wolf is aan het spelen geweest: 29 aangevallen. 3 doodgebeten, 6 verdronken, 20 gewonde schapen kregen een spuitje!)
