2 mrt.-
De afgelopen week werd mijn nieuwsgierigheid geprikkeld door een bericht op facebook om in de blokhut van speeltuinvereniging Ons Genoegen eens wat sfeer te komen proeven bij het Larense ‘Valse kraaienkoor’. Een avondje meezingen uit volle borst in het Hartkoor van Sarita Lemmens.
Een vrolijke ongedwongen meezingbende met een repertoire van mooie, leuke, vrolijke, bekende en onbekende popsongs & evergreens, liedjes van toen & nu, Engels, Nederlandstalig, soms meerstemmig: kortom hits van Doris Day, Abba, en Coldplay, tot Adele, Rob de Nijs, en The Beatles. Alles komt voorbij, aldus het bericht.
De nummers worden door de leden zelf aangedragen en Sarita die zangpedagoge is en lesgeeft op de ukelele, heeft ’Het ‘Valse kraaienkoor’ vooral bedoeld voor mensen zonder zangervaring, die denken dat ze het niet kunnen of niet durven. Ze zijn meer dan welkom. Samenklinken al die kraaien namelijk wél hartstikke leuk’.
Sarita werd op het idee gebracht door een vriendin die iets dergelijks in Engeland had gezien. ‘British most unlikely choir’, ‘recenseerde’ de Britse pers het fenomeen van Nadine Cooper. Haar’ Tuneless choir’, had ze in de eerste plaats opgericht omdat ze zelf graag wilde zingen, maar geen toon kon houden.
Ergo, later bleek dat ze niet de enige was die door andere koorleden was afgewezen omdat ze haar valse geluid niet konden verdragen.
Ook in Laren werd het ‘Valse kraaienkoor’ meteen omarmd. ‘De eerste avond stonden er al meteen zeventig mannen en vrouwen voor mijn neus.’
De komende week begint Sarita weer met haar Hartkoor aan de Smeekweg. De Larense werkt met repetitie reeksen van vier. Als deelnemer aan het koor kun je steeds opnieuw beslissen of je meedoet of niet. Plezier staat tijdens de repetities voorop, maar ik geef de deelnemers ook tips en aanwijzingen. Weliswaar gaan we niet voor een cd, maar de koorleden gaan na zo’n repetitie wel vrolijker en opgepept naar huis.
Er zijn al diverse leden die met elkaar samen op vakantie zijn gegaan naar Spanje. Sarita zelf is opgegroeid op Curaçao, maar kwam in de vakantie veel naar Laren bij haar tante Margreet, die bij de Toren woonde, dochter van schrijver Cor Bruijn, auteur van ‘Sil de strandjutter’.
Later, vertelt ze, heb ik nog illegaal gewoond in de kampeerhuisjes waar nu de vernieuwde speeltuin staat aan de rafelrand van ons dorp.
Met haar hond, bordercollie Sally is ze happy op de Kloosterweg waar ze nu woont. Ze geniet van de gezelligheid van Laren, al vindt ze het karakter van het dorp wel veranderd de laatste jaren. Zingen is en blijft haar grote passie:’ De hele dag Tegen mijn hond zing ik, mijn kleinkinderen’.
Ze krijgt veel hartverwarmende reacties van mensen die vroeger werden afgewezen ‘Je bromt, ga jij maar op de gang zitten!
Zo’n titel ‘Vals kraaienkoor’ helpt. Ik vind het heel erg als mensen hun stem niet meer mogen laten horen. Het is een levensbehoefte, een manier om je identiteit naar buiten te brengen. Ik heb wel leden gehad die huilden, omdat ze het mochten.
k hou het zo laagdrempelig mogelijk en ga er voorlopig mee door.
Wie geïnteresseerd is in het ‘Valse kraaienkoor’ of in haar zanglessen voor volwassenen, kinderen en jongeren, kan contact opnemen per e-mail via Saritas.hartkoor@gmail.com
Bol an mensen, dinsdag zing ik mee: uit volle borst!
Leo Janssen
