4 dec.-Het is weer die tijd hoor. De blaadjes vallen! De herfst is voor mij, samen met de lente, het mooiste seizoen. Ik houd van die rommeligheid. Takken en bomen die door harde wind naar beneden gedenderd zijn. Bodemgeulen door het vele hemelwater. Overal blad. Door die ‘rommeligheid’ oogt het voor mij altijd alsof we méér vierkante meters natuur hebben. Wat misschien niet zo gek is omdat alle wegen en paden door de bladeren opeens óók groen, geel en rood worden.
Ik wil graag geloven dat iedereen blij wordt van deze ‘rommeligheid’, maar dat is natuurlijk niet zo. Iedereen snapt wel dat wegen zónder blad een stuk veiliger zijn. Maar al die bladeren in parken, plantsoenen en tuinen, daar zou eigenlijk iederéén blij van moeten worden. Het tegendeel lijkt waar. Dit is de tijd van de bladblazer. Veel mensen menen dat blad-‘afval’ weg moet. Blad-‘afval’ líjkt misschien verrot materiaal, maar eronder bruist het van het leven.
Zo zoeken egels en kikkers er beschutting. Vinden mot- en vlindersoorten er een ideale verblijfplaats. Slakken en wormen voelen zich er ook thuis. Sterker nog: ze eten het op! Daarbij vallen vergane bladeren uit elkaar. Een leger ijverige bacteriën en schimmels zorgt vervolgens voor verdere ontbinding. Eindproduct: een mix waardevolle voedingsstoffen voor bomen en planten. Dus. Blad. Is. Gewoon. Heel. Goed. Voor. De. Natuur. Wie wil dat nou niet!
Tip: Laat dat blad eens in uw tuin liggen. Waarschijnlijk verrast de natuur u waar u bij staat. En… laten we de term blad-‘afval’ vervangen voor blad-’resten’!
Daan Eijben,
boswachter
Foto:LJ
