6 okt. Na een ‘Amerikaans’ mondkapje dat ik vorig jaar kreeg opgestuurd van mijn vriend Reinier uit Frankrijk en een gigsloep met dezelfde naam waarin Laarder Mike de Boer rustig roeit in Huizer wateren, is er nu een biertje op ‘de markt’ met de illustere naam ‘Bol-an’. Een quadruppel, een stevigerd met een alcoholpercentage van tenminste 9%. Huisbrouwer is gemeentewerker Marcel van Rijn. Marcel: ‘Ik wilde echt iets speciaals maken voor Laren. Het is een zwaar biertje, meerdere keren gegist.’ En met een brutale blik: ‘Ik dacht eerst nog aan de naam Gooische Moordenaar, maar ‘Bol-an’ is beter: vooral heel rustig opdrinken. Het water is getest: het meest zuivere dat er in ons dorp te vinden is.
Oud-collega Piet Rigter heeft de put voor me geslagen: 7 meter diep. Ik wilde echt pure Larense ingrediënten gebruiken zoals Larense heidehoning, gekocht bij de Laarder molen. Ik heb het bier gebrouwen samen met collega Arjan Keers. De volgende levering maken we het nog Larenser. Met Larense hop. De plant gaf dit jaar geen belle (bloem). Ik heb er ook een beetje cacao en kardemom in gedaan, dan wordt het wat bitterder. Ik hou van pittig. De eerste 60 flesjes zijn gebrouwen op 22 mei en gebotteld op 10 juni. Het biertje moet drie maanden op fles staan, want het gist nog na. Het bier blijft wel een jaar of drie goed.
Marcel (55), geboren in Bussum en inmiddels 21 jaar getrouwd met ‘een Larense meissie’ Mieke Verver, en vader van twee kinderen Leon en Sven, maakte al eerder met buurman Jan Dijkman ( voor oud Laarders bekend van zijn voorstellingen met Jaap Zoon en zijn toverlantaarn-kanon, de epidiascoop.) andere dorstlessers als ‘Brigand’,’Malle Babbe’,’Zomers mupske’, en ‘Larens blond’. ( Later is deze naam gebruikt voor het wél te koop zijnde S.O.L.L.-biertje van de Stichting Oude Landbouwgewassen Laren.) Huize van Rijn is vo lop aparte biertjes.( en de zelfgemaakte ‘echte Larensche pruimenlikeur’.)
Marcel houdt van Laren:’ Ik heb er meer mee dan Bussum. Ik verzamel ansichtkaarten. Ik heb er zo’n 3000. De belangstelling ervoor loopt terug. Het is veel van hetzelfde. Maar als er een bijzondere prent tevoorschijn komt, dan betaal je op zo’n verzamelaarsbeurs meteen de hoofdprijs. Soms meer dan 20 euro. Verder verzamel ik boeken, eigenlijk alles wat met Laren te maken heeft. Hovenier Marcel is een van de groene vingers van ons dorp. Met vier collega’s onderhoudt hij zorgvuldig het centrum, de rest van het dorp is momenteel uitbesteed.’
Verder ben ik er voor calamiteiten. Als er bijvoorbeeld een boom omwaait of er iets is met de verkeerslichten.’ Laren vindt Marcel wel veranderd. Het wordt steeds drukker. Onaangenaam drukker. Het dorpse lijkt verdwenen. De mensen zijn gehaast. Als je kijkt wat er maandagmorgen voor afval ligt; het vuil dat ze van zich afgooien! Wanneer ik ze ’s morgens groet, dan staan ze je aan te kijken van ‘wat moet die man nou’? Ik ben dan wel geen Laarder, maar een Larinees, maar ik voel me wel verantwoordelijk voor het dorp dat het er mooi uitziet en veilig is.
Leo Janssen
