4 nov.- Een verdwenen tuinkabouter is bepaald geen nieuws meer. Al herinner ik mij in Trouw een artikel over een Engelse dame die haar ontvoerde dwerg na zeven maanden in haar tuin terugvond met ernaast een fotoalbum waaruit bleek dat haar lieveling in twaalf landen was geweest. En in de Franse kaskraker ’Le Fabuleux destin de Amélie Poulain’ kreeg vaderlief regelmatig post van zijn ontvreemde kabouter uit exotische oorden.
Twee weken geleden vond ik een wat saaie oude ansichtkaart waarop cursief geschreven; “De kabouter” aan de Drift- Laren. Een toen nog landelijke Hein Keverweg bood uitzicht op een riet gedekte villa. In het midden van de gevel, net boven één van de traditionele luiken – en gezien de verhoudingen op deze afstand- een kolossaal uitgevallen kabouter. Maar ‘mijn ansicht’- gevel-kabouter ‘hing’ er niet meer tijdens een controlerend wandelingetje op een herfstachtige Drift.
Zou die ook de benen genomen hebben richting Vanu Atu? Of is het misschien de reusachtige in beton gegoten beeltenis die op het ogenblik wat ontheemd staat bij de entree van de Lindenhoeve, de vaste plek van de Historische Kring Laren, naast een kleurrijk beschilderd Klein Duimpje, – in zevenmijlslaarzen- dat herinnert aan de niet meer bestaande kleuterschool aan de Melkweg. En zo ja, hoe komt die hurkende mammoet dwerg met zijn lantaarn daar?
Het asgrauwe beeld, maar ook de naam van het huis ‘’t kabouterke’, gebouwd in 1919 intrigeert me. De bewoonster ervan, Dianne Luykx, eigenaar en oprichtster van het succesvolle Care Company, dat al dertig jaar in binnen- en buitenland bijzondere (thuis)zorg biedt, vertelt me dat ze het huis 30 jaar geleden heeft gekocht van de moeder van Jan des Bouvrie die er 13 jaar woonde. Daarvoor en ze verontschuldigt zich enigszins, heeft er een familie gewoond, die helaas is omgekomen bij de verschrikkelijke vliegramp, de grootste uit de geschiedenis, op 27 maart 1977 In Tenerife. Een Boeing 747 van KLM boorde zich op de startbaan in de flank van een 747 van Pan Am. 583 mensen kwamen om. Ook het Larense gezin Wekker. Vader, moeder en twee kinderen.
Hoewel we het beiden wat ongepast vinden over de kabouter door te gaan, hebben we het toch over mevrouw des Bouvrie. Het verhaal gaat dat ze zo chagrijnig werd van die niet bepaald vrolijke kabouter dat ze hem van de voorgevel heeft laten verwijderen en het huis in overeenstemming met het adagium van haar zoon later wit heeft laten schilderen. Toevallig heb ik haar gekend omdat ik voor Jan des Bouvries TV-Woonmagazine had bedacht en moeder en zoon bij ons thuis aan een stoofpotje van Annemarie zaten. Een vrolijk en openhartig mens.
Toch nog maar even haar kleinkind Nicole gebeld. ‘Dat geval heeft jaren in de tuin gelegen’, antwoord ze tussen haar verhuizing door naar Putten. Vervolgens is ‘de kabouterreus’ terecht gekomen in een’ garage sale’ in Laren. Naast Nick Vollebregt waar het schildersbedrijf Van Breemen zat.
‘Klopt’, zegt de voorzitter van de Historische Kring Laren, destijds Karel Loeff.’ Ik wilde het veilig stellen, zo’n uniek gevelbeeld. Heb er 50 euro voor betaald. Wilde voorkomen dat het in de container zou belanden.’
Leo Janssen
