24 nov.- Sinds Doortje er niet meer is, wandelt Annemarie met mij haar dagelijks honden-ommetje door onze bosachtige buurt van Mauvezand en Anton Mauvelaan.
Voor mij een totaal nieuwe belevenis.
Vooral op zo’n herfstachtige zondagmorgen.
In een mistig decor van zwart en wit worden herinneringen opgehaald aan 17,5 jaar plezier en tijdens de ontmoetingen met andere hondenbezitters het gemis gedeeld. Ieder dier kent Annemarie bij naam. Pien, Sep, Finn, Sallie, Ziggy, Florka en Rinus, vernoemd naar de befaamde voetbalcoach van de Europees kampioen.
Er zijn tientallen briefjes, kaarten, mailtjes en whatsappjes binnen gekomen. Thuis zijn ze op een tafeltje bij haar tekeningen en het nog uit te lezen boek neergezet. Dank, dank, dank voor al die lieve woorden. Ook reacties van ‘Hoe moet dat nou met jullie traditionele kerstkaart waarop Annemarie altijd Doortje tekent? ‘Mag ze er nog één keer op’, vroeg wethouder Calis vriendelijk bij zijn condoleance.
We lopen verder via het geitenweitje, de moestuintjes aan de Ruiterweg waarop een zuil van torenhoge sla. In de verte horen we de klokken van de Sint Jansbasiliek. Nog geen maand meer en dan is het al Kerstmis.
Hoe zal het gaan? Mogen we met meer dan vier aan tafel? Het getal van nieuwe besmettingen loopt de afgelopen weken té hoog op. Meer dan 20.000 besmettingen per dag. De polarisatie tussen gevaccineerde en weigeraar neemt toe. Gewelddadigheden en opstand. Niet alleen in grote steden als Amsterdam en Rotterdam, maar ook in ‘of all places’ Bunschoten! Kinderen van 13, 14 jaar doen eraan mee. Waar zijn die ouders?
Ziekenhuizen kunnen het niet meer aan. Code zwart dreigt. Zal er straks worden geloot? En wat voor gewelddadige toestanden krijgen we aan de poort van onze ziekenhuizen als patiënten voor behandeling moeten worden geweigerd. Wanneer komt die boosterprik?
Op weg naar het centrum kondigen driehoeksborden een bijzonder Kerstconcert aan. ‘Voor menig liefhebber van klassieke muziek wordt de Kersttijd nog sfeervoller en vertrouwder wanneer op zaterdag 11 december om 17.00 uur de vermaarde dirigent Ton Koopman met zijn Amsterdam Baroque Orchestra & Choir en (inter)nationale solisten wereldberoemd (kerst) repertoire vertolkt, schreef ik voor de Stichting Laren Klassiek in het programma boekje. Mogen we straks genieten van dit eenmalige concert in Nederland? Met het magistrale Magnificat van Bach, het (kerst) Concerto grosso van Corelli en het jubelende Dettingen Te Deum van George Friedrich Händel ?
‘Komend weekend is het al de Advent’, zegt Annemarie. ‘De kerstkransen moeten worden besteld.’ Ook traditioneel voor een vriendin van ons, maar eerst Sinterklaas. Een gedicht moet worden geschreven zoals ieder jaar en het cadeau bij de open haard door de ontvanger opgehaald.
‘En uitgepakt, zonder Doortje die van het pakpapier meestal een zooitje maakte’, glimlacht Annemarie.
Ik denk aan Pepy, een van mijn beste vrienden waar ik de afgelopen week in Friesland heel plotseling afscheid van heb moeten nemen. Het was een kleurrijke, mooie gouden herfstachtige dag. Pepy Huisman, huisarts, vriend, alleskunner: nooit iemand van’ kijk mij eens’, maar van ‘kijk hier eens.’ Zoon van Jopie, ‘de schilder van het mededogen’. Hoe zou het met Joyce zijn, zijn vrouw en de kinderen?
Pluk de dag, lieve mensen, ‘Carpe diem ‘. Wees met die corona een beetje verantwoordelijk voor elkaar.
Leo Janssen
