31 mrt.- Wie langs heggen en hagen wandelt in ons groene en charmante dorp, ziet dat de tuinen in volle bloei staan. (Die met crematoriumgrind zijn volgestort een stuk minder.) Ook onze magnolia showt extravert met zijn klokvormige bloemen aan nog kale takken tegen een strakblauwe lucht de’ lente in Laren’. Vogels fluiten dit zachte voorjaar verliefd naar hartenlust, de specht roffelt zich aan de overkant een warm nest, de nieuwe kippen achter in de tuin kakelen zich helemaal thuis.
Toen Annemarie en ik de boerderij 25 jaar geleden kochten, was onze ‘valse tulpenboom’ nog een struik, inmiddels is de heester uitgegroeid tot een pracht, die iedere dag opnieuw – zo kort als het duurt- verwondering wekt wanneer ik ’s morgens de ramen open en frisse lucht de slaapkamer binnen briest.
De snelle verwelking van de ’beverboom’ zoals hij ook wel wordt genoemd, heeft voor sommigen een symbolische betekenis die staat voor de vluchtigheid van het leven: als een rollercoaster, zo prachtig gezongen door de Zeeuwse countryzanger Danny Vera. (in 2020 bovenaan in de NPO Radio 2 Top 2000 )
Met zijn maandenlange hit gaf hij de magnolia een nieuwe betekenis:
‘On this roller coaster life we know
With those crazy highs and real deep lows
I really don’t know why
And I will go
To the farthest place on earth I know
I can travel all the road, you see
‘Cause I know you’re there with me
You don’t have to slow me down
‘Cause I will always be around
I will find my way back home
Where magnolia grows, where magnolia grows’
Het ontroerde me toen ik las dat de bloemenboom bij Danny in de tuin – hij woont in het ouderlijk huis-, destijds door zijn vader is geplant voor zijn overleden moeder. Op 9 april is zij jarig en dan staat de boom altijd – soms met nog slechts twee bloemen- in ‘bloei’. Een mooie herinnering aan zijn geliefde ouders.
Ik draaide het nummer in de auto op weg naar Den Haag. Voor Annemarie’s verjaardag had ik in de hofstad een pet gekocht in ‘House of hats in de Papestraat, ’. Nu wilde ze een zomermodel, het liefst van lichte spijkerstof. Vanuit de garage onder het Plein wilde ik doorsteken naar Paleis Noordeinde, maar in verband met de verbouwing van de Tweede Kamer was het Binnenhof afgesloten.
Ik liep terug langs het Torentje van Rutte en zag dat het 200-jaar bestaande museum ernaast ‘het Mauritshuis’ aan de buitenkant door sfeervolle guirlandes en bloemenboeketten ‘in volle bloei’ stond als aankondiging van een bijzondere feestelijke tentoonstelling met diezelfde naam. Een bont boeket van fantasie-bloemstillevens in de Hollandse en Vlaamse schilderkunst uit de zeventiende eeuw. Met meesterwerken van Ambrosius Bosschaert, Roelant Savery, Jan Davidsz de Heem en Rachel Ruysch, adembenemend gedetailleerd. Een feest van kleur met veel kleine kriebelbeestjes. Een uniek uitje van een uur, net zo leuk als een volle dag Keukenhof. en een stuk rustiger.
Kortom vuurwerk in de vazen en tulpengekte in de gouden eeuw. Zo leerde ik dat een tulpenbol, getoond en geprijsd in een tulpenboek uit 1637 destijds geveild door de Haarlemse handelaar Pieter Cos van de hand ging voor 4.200 gulden. De prijs destijds van een grachtenpand!
De bitcoin hype van nu is er vergeleken niets bij.
Bol an mensen, gaat het zien. Verwonder je. De magnolia leert ons: Het leven gaat vluchtig genoeg. Carpe diem.
Leo Janssen
