5 okt.-Dit weekend wordt het in ons dorp volop genieten voor de jazz-liefhebber. Zes bands, geselecteerd uit muziekstudenten van de acht Nederlandse conservatoria strijden zaterdagavond 5 oktober om de Laren Jazz Talent Award en een bedrag van € 2.024,00. Om 23.30 uur wordt de uitslag in het Brinkhuis bekendgemaakt en zondag 6 oktober treedt de winnaar op in het voorprogramma van het hoofdconcert in het Brinkhuis met de nationaal en internationaal vermaarde jazzpianist Peter Beets en zijn New Jazz Orchestra met als ‘bonus’ -‘Jazz meets classic-, de gypsyjazzgitarist Stochelo Rosenberg. Wat een affiche!
Deze week moest ik denken hoe mijn kennismaking destijds met jazz was. Het was midden jaren zestig – ik was een jaar of zeventien- de tijd van de opkomst van de popmuziek en dito radiostations; de tijd van de eerste gedrukte exemplaren van Hitweek en de Veronica Top 40.
Daarnaast luisterde ik op zaterdagmiddag vaak naar NOS JAZZ waarin radiopresentator Michiel de Ruyter je met zijn diepe sonore stem en karakteristieke uitspraak van het Engels wegwijs maakte in het oerwoud van de Jazz.
Een eerste kennismaking met de muziek van giganten als Duke Ellington, Charlie Parker, Dizzy Gillespie, Miles Davis en Thelonious Monk. De laatste heb ik zien optreden in het concertgebouw. Het bomvolle concert kan ik me nog redelijk voor de geest halen. Of het ook werkelijk zo was? In ieder geval herinner ik mij op de vleugel, aan de zijkant van het klavier, een grote witte doek waarmee hij regelmatig het zweet van zijn voorhoofd dipte. Ook staat me de ongedwongen rommeligheid bij tijdens zijn optreden en de schitterende compositie ‘BLue Monk’. Jazz freak Jules Deelder, dichter, performer, nachtburgemeester van Rotterdam en theatermaker, maakte – ik weet niet van welk concert precies- er een gedicht over hoe hij een optreden van Thelonious Monk had beleefd.
Wie zoals ik ooit Monk
op een concert dik drie
kwartier geen noot zag
spelen maar al die tijd
in trance gelijk een me-
dicijnman rond de Stein-
way dansen en onder toe-
nemend gemor van een op-
eengepakt gehoor plots
als een speer op het i-
voor af duiken en na nog
één tel wachten met één
accoord die hele drie
kwartier goedmaken
doet
er verstandig aan van ’t
leven – althans op muzi-
kaal gebied – niet al te
veel meer te verlangen
In het Concertgebouw van Amsterdam waren er – ondanks dat de belangstelling voor jazz al begon af te nemen-. regelmatig jazzconcerten; een risicovolle hobby van de met popbladen goed verdienende impresario Paul Acket, de grote man van het latere North Sea Jazz Festival Buiten aan de Jan Willlem Brouwersstraat ,bij de musici ingang ,zag ik dan altijd de NOS radiowagen. Ik liep er omheen en fantaseerde hoe het in die wagen zou zijn. Jaren later zat ik er als radioproducer honderden malen in voor (theater)programma’s als ‘Coulissen’ en concertregistraties voor ‘’n Mondje Frans’. Ook weleens in de wagen bij mijn collega Dick de Winter, met Cees Schrama de grote man achter ‘Sesjun’, het TROS-jazz programma vanuit de Boerenhofstede en café Nick Vollebregt dat op donderdagavond grote sterren uit de wereld van de jazz live voor de microfoon bracht. Het bleek de voedingsbodem voor een mogelijk Jazzfestival in Laren, want het Loosdrecht Jazz Festival, thuishaven van de Nederlandse Jazz, werd voor de organisatoren steeds moeizamer produceren. Het ‘Larens Festival’ begon met een concert in een tent op het plein van Singer, verplaatste zich weer naar Dronten , waarna rotarian Fred Moreu het initiatief weer oppakte, medewerking zocht bij de café bazen Frank van Dijk en Bennie Pandelaar en uiteindelijk met steun van burgemeester Elbert Roest, Jaap Blokker, Singerdirecteur Reinier Sinaasappel en Dolf van den Brink het festival naar het Singer haalde met grote sterren als Madeline Bell, Georgie Fame en vele anderen. Door corona en o.a. het overlijden van Jaap Blokker kwam na 20 jaar de klad er een beetje in, maar door doortastend optreden van Frank van den Wall Bake, Leon Schouten en Huub Zinkstok – met producer Mariëtte Nieuwboer aan hun zijde- kreeg Laren Jazz weer nieuw leven ingeblazen.
Bol an mensen, benieuwd hoe het er over 5 jaar uit zal zien, maar eerst volop genieten. Op zes plaatsen een weekend lang.
Leo Janssen
