24 aug.Dit is alweer de 100ste column van het Goois Natuurreservaat in BELNieuws. Voor ons een geweldige manier om u te laten meegenieten van de natuurgebieden bij u om de hoek. Van onze avonturen als boswachters, en van het harde werk dat nodig is om die natuur zo mooi te houden.
Een van die mooie plekjes is Zanderij Cruysbergen, een gebied tussen Bussum en de Hilversumse Meent. Je vindt hier graslanden met bijzondere bloemen, stukjes heide en een paarsloten. In de negentiende eeuw werd er veel zand afgegraven. Dat ging per boot naar Amsterdam over die rechte sloten: de zanderijvaarten. Huishoudelijk afval kwam mee terug om de grond vruchtbaarder te maken, want het gebied werd lange tijd gebruikt voor landbouw.
Begin deze eeuw kreeg het Goois Natuurreservaat de oude zanderij in beheer. De voedselrijke bovenlaag is toen verwijderd, zodat de natuur zich weer kon ontwikkelen. Bijzonder aan het gebied is de invloed van kwelwater. Dat is grondwater dat onder druk uit de bodem omhoog komt. Dit water is voedselarm en bevat mineralen zoals ijzer en kalk.
Dankzij deze kwel groeien er bijzondere planten. Een daarvan is de zonnedauw, een klein vleesetend plantje. Met al zijn kleuren en uitstekende klierhaartjes een klein feestje om te zien; toepasselijk, zo bij deze honderdste column! De klierharen hebben kleverige druppeltjes waar dorstige insecten op afkomen. Ze blijven eraan plakken, het blad rolt zich langzaam om ze heen en verteren ze. Let er maar eens op als je in dit gebied loopt.
Dirk Mulderij, boswachter
Zonnedauw, een klein feestje voor het oog! Foto: Bart Siebelink
