17 juni.-
Jubilerende voetbal club verdient meer dan het krijgt. De sv Laren’99 bestaat dit jaar vijfentwintig jaar. Gefeliciteerd! Alle reden voor een feestje en dat doen ze dan ook. Na een goed seizoen, waarin het vlaggenschip, zonder nacompetitie, zich veilig wist te spelen in de derde klasse, kan de mooie club weer naar de toekomst kijken.
Dat moeten ze dan volledig zelf doen. Want vanuit de gemeente wordt de indruk gewekt dat het iedereen een zorg zal zijn. Het dorp heeft, naast de andere sportverenigingen, twee grote blikvangers en dat zijn de hockeyclub en de voetbalclub.
Alle reden voor beleid zou je dan denken. Maar dat is er niet. Nooit geweest en niks wijst erop dat dit ooit gaat gebeuren. Schilder in je vrije tijd een dennenappel en je bent kunstenaar. Want het dorp profileert zich graag als kunstenaarsdorp.
Maar dat hier, tegen alle stroom van kosten in het sociaal domein, kinderen en volwassenen wekelijks aan het sporten en bewegen zijn, lijkt volstrekt onbelangrijk.
Ja maar…
We hebben toch een sportraad, is dan een veelgehoord argument of excuus. Dat had zeker gekund. Maar de openingstijden van de sportraad lijken net zo frequent als die van de leegstaande smederij.
Sport en Laren. Iets schijnt er te botsen.
Natuurlijk weet de politiek dat de maatschappij erg veranderd is en dat het bestaan van sportverenigingen er niet makkelijker op is geworden. Vrijwilliger zijn is geen regel meer en de kosten rijzen de pan uit.
En daar is de mooie sv Laren geen uitzondering op. Dus kwam er een oplossing. Het zieltogende tennis vervangen door padel. Een prachtig verdienmodel om de torenhoge kosten van onderhoud te kunnen blijven waarborgen.
En wie zal het ze kwalijk nemen.
Prima plan, zei de politiek. Klagers moeten niet zeuren en we wachten wel tot alle bezwaarprocedures achter de rug zijn. Wij hebben tenslotte laten zien dat we de voetbalvereniging steunen.
In het dagelijks leven heet dat gewoon misleiding. Wegkijken van het eigen falen of gebrek aan empathie.
Een gemeente waar de sport echt zou tellen, zou nadenken over een structureel sportbeleid voor verenigingen. Dan zouden in het geval van sv Laren de hoge onderhoudskosten veel minder een rol spelen.
Een echt sportbeleid is iets anders dan incidenteel bijspringen als de nood hoog is.
Ja, maar pffff zucht steun..dat kost een heleboel geld!!
Zeker, dat kost geld. Singer kost geld, een structureel verlieslijdend zwembad heeft veel geld gekost en al die overbodige recepties, waar steevast dezelfde gezichten met een glas in hun hand en een stuk kaas in hun mond zichzelf staan te profileren, zijn ook niet uit eigen zak betaald.
Het is maar waar je belang aan hecht tenslotte.
Omdat mensen vaak maar half lezen. Nee, ik ben niet tegen padel. Ik vind mensen, die daar last van zeggen te ondervinden ook zeker geen zeikerds en ik koester de prachtige maar iets te bescheiden voetbalclub.
Ik wens de sv Laren’99 een prachtige recreatieve en sportieve toekomst. Met de stille hoop dat er ooit iemand wel gaat beseffen hoe belangrijk sport is.
Wim Jordaan
