24 juni.-
Mijn vader was een kind van Luther en Calvijn
gevormd door strenge leer en reformatie
en instinctief nooit water bij de wijn
Maar weg van huis en haard en al die wetten en geboden
verzorgde hij zijn eigen reparatie
waarbij de goden
uit zijn jongste jaren
wat chagrijnig langs de kant
moesten ervaren
dat eigen wil veel sterker was
dan donderpreken over zielenbrand
Hij ging naar voetbal, ook op zondag
las Reve, Wolkers en ‘T Hart
De borsten van Phil Bloom
en los van god en het gezag
een potje kaart in een cafe met een biljart
De kermis waar hij nooit zou komen
van dominee en ouderling niet eens mocht dromen
Hij liep er met mijn zusjes en met mij
Het was misschien wel deze stap
de hoogste trede van zijn trap
waarna hij eindelijk kon zeggen:
‘Ik ben vrij’
Nog steeds als elk jaar in Laren
de kermis er weer staat
Denk ik weer even aan mijn kinderjaren
en aan mijn vader’s lievelings citaat:
‘Die allereerste keer met jullie op de kermis,
Voor jullie was het leuk en fijn.
Voor mij was het niks meer of minder
dan een doodschop
Op de billen van Calvijn’
Wim Jordaan
